Γ.Γ.Α.: ΑΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

ΑΠΟ ΦΕΤΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ. (Μόνο η πρώτη ομάδα θα μοριοδοτείται και μόνο στα ΤΕΕΦΑ)

Διαβάσαμε και αντιγράφουμε απο το basketblog το άρθρο γαι την μοριοδότηση των σχολείων που βγαίνουν πρωταθλητές στο Παννελλήνιο απο τον εγκριτο δημοσιογράφο Γ.Κογκαλίδη, ο οποίος έστειλε επιστολή στον Γ.Γ.Αθλητισμού κο Δουβή. Μετα απο μερικές ημέρες ο δημοσιογράφος δέχηκε απαντητική επιστολή.Και τις δυο τις αντιγράψαμε και τα σχόλια δικά σας.(Θα γράψω κι εγώ) Η ουσια είναι οτι μοριοδοτείτε μόνο ο πρωταθλητής
. http://www.basketblog.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=19164&Itemid=69

Κύριε Δουβή ακούτε; Του Γιώργου Κογκαλίδη 01/03/2009 (12:36)

Σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει (στον Αδέσμευτο Τύπο) πριν από λίγους μήνες ο ΓΓΑ κ. Σταύρος Δουβής, είχε αναφερθεί στη στροφή της κυβερνητικής πολιτικής στον σχολικό αθλητισμό. Μας είχε μιλήσει τότε για την περικοπή των προνομίων, με την οποία σε γενικές γραμμές συμφωνήσαμε. Αλλά θεωρήσαμε ότι αφορούσε τους πρωταθλητές, αυτούς που έμπλεξαν την άθληση με την ιατρική, και όχι συλλήβδην όσους ασχολούνται με τα σπορ. Στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας", όμως, τα χλωρά καίγονται πάντα με τα ξερά. Κι αν για τις κινηματογραφικές ανάγκες "τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται", για τη δική μας ανικανότητα κρίσης και διάκρισης "τα όμορφα όνειρα, άσχημα τελειώνουν". Αφορμή για το κείμενό μας έδωσε η κατάκτηση του πανελληνίου σχολικού πρωταθλήματος από το 2ο Λύκειο Άνω Λιοσίων. Τα κορίτσια πέτυχαν τη διάκριση, αλλά θα μείνουν μόνο με τα μπράβο. Αντιγράφουμε και συνυπογράφουμε τις απόψεις των ανθρώπων που ζουν τα κορίτσια, των προπονητών τους: "Στις αρχές Δεκεμβρίου 2008 έγινε ευρέως γνωστό το περιεχόμενο των άρθρων του καινούριου αθλητικού νόμου, ο οποίος περιείχε πληθώρα αλλαγών στο κομμάτι των προνομίων των αθλητών, που πετυχαίνουν διακρίσεις σε εγχώριες αλλά και διεθνείς διοργανώσεις. Με τον νόμο αυτό, και με πρόσχημα τα γνωστά σκάνδαλα ντόπινγκ που απασχόλησαν την χώρα μας πριν αλλά και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου, αντί να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι, τιμωρήθηκε ο αθλητισμός γενικότερα και πήγαμε πολλά χρόνια πίσω... Ο νόμος που ψηφίστηκε τον Οκτώβριο ισχύει και για τη φετινή χρονιά, με αποτέλεσμα σχολεία και μαθητές που έκαναν το καλοκαίρι τον προγραμματισμό τους, βάσει των περσινών δεδομένων, να έχουν σοβαρά προβλήματα. Γιατί τόση βιασύνη; Αφού δεν ψηφίσατε τον καινούριο νόμο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, γιατί να μην ισχύσει από του χρόνου; Στο κομμάτι του μπάσκετ που μας ενδιαφέρει, από κει που οι πρώτες τρεις θέσεις στα πανελλήνια πρωταθλήματα έδιναν είσοδο στα ΤΕΦΑΑ, ή 10/100 πριμοδότηση στα μόρια εισαγωγής για το πανεπιστήμιο, περιοριστήκαμε στο 10/100 και μόνο για τον πρωταθλητή. Κάθε δύο χρόνια η πρωταθλήτρια σχολική ομάδα συμμετείχε στο αντίστοιχο παγκόσμιο πρωτάθλημα, και αν καταλάμβανε την 1η - 8η θέση (σε σύνολο 24 ομάδων) κέρδιζε την άνευ εξετάσεων εισαγωγή στην πανεπιστημιακή σχολή της επιλογής της κάθε αθλήτριας και την απασχόληση στο δημόσιο. Με τον καινούριο νόμο και την πρώτη θέση να πάρεις στο παγκόσμιο, δεν κερδίζεις ΤΙΠΟΤΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ... Φέτος ειδικά, για την πρωταθλήτρια ομάδα των κοριτσιών ούτε το ταξίδι είναι πιθανό, γιατί όπως ενημερωθήκαμε, παρότι αυξήθηκε ο αριθμός των συμμετεχόντων χωρών από 24 σε 27, ή Ελλάδα... κληρώθηκε 28η σε 28 υποψήφιες! Πού είναι η στήριξη του σχολικού αθλητισμού που υποσχέθηκε όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του ο Υπουργός; Η αθλήτρια υψηλού επιπέδου που πρέπει εκτός από τα μαθήματά της, τα φροντιστήριά της και το διάβασμά της να κάνει καθημερινά προπόνηση, βάρη κλπ. Τί προνόμιο θα πάρει από την πολιτεία για να ανταγωνιστεί μια συμμαθήτρια της, η οποία έχει τη δυνατότητα να διαβάζει 16 ώρες την ημέρα; Στην Αμερική την αθλήτρια - μαθήτρια την επιβραβεύουν με ετήσια υποτροφία αξίας 30.000 δολαρίων. Εμείς γιατί θα πρέπει να την αναγκάσουμε να σταματήσει να αθλείται, ή να σπουδάσει κάπου που μπορεί να μην υπάρχει το άθλημά της; Γιατί οι μαθητές θα πρέπει εξισώνονται και να πληρώνουν τη νύφη για κείνους που μπροστά στη δόξα και τα χρήματα ντρόπιασαν τη χώρα μας και τα αθλητικά ιδεώδη; Γιατί το μπάσκετ σαν άθλημα, που ποτέ δεν έχει δώσει δείγματα διαφθοράς και ντόπινγκ θα πρέπει να εξισώνεται με τα υπόλοιπα;

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ.Γ.Α

http://www.basketblog.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=19206&Itemid=69

Η απάντηση τού Δουβή Του Γιώργου Κογκαλίδη 03/03/2009 (16:07)

Όταν γράψαμε το κομμάτι με τίτλο "Κύριε Δουβή ακούτε;", στην ουσία πετάξαμε το γάντι στον ΓΓΑ, την ευαισθησία του οποίου γνωρίζουμε. Αυτός ήταν, άλλωστε, και ο στόχος μας: να τον "προκαλέσουμε", να βγει και να εξηγήσει γιατί κόπηκαν τα προνόμια των αθλητών - μαθητών, που κατακτούν το πανελλήνιο πρωτάθλημα (και όχι μόνο). Ο κ. Δουβής επικοινώνησε μαζί μας και μέσω basketblog.gr απάντησε σε όσους επέκριναν την πολιτική της κυβέρνησης στον συγκεκριμένο τομέα. Εμείς, ως οφείλουμε, παραθέτουμε την άποψή του, επιδιώκοντας να γίνει ένας ανοιχτός διάλογος γύρω από το ζήτημα. "Όταν αποφασίσαμε να περιορίσουμε τα προνόμια θέλαμε κατ’ αρχήν να αντιδράσουμε απέναντι σε αυτό το θλιβερό φαινόμενο του ντόπινγκ στον αθλητισμό. Αλλά όχι μόνο σε αυτό. Θέλαμε να αντιδράσουμε σε ό,τι δεν ήταν σύμφωνο με το αθλητικό πνεύμα, με τις αρχές που θα πρέπει να διέπουν τον αθλητισμό στη χώρα μας. Για ποιον σχολικό αθλητισμό μιλάμε; Αυτά τα κορίτσια (ή και τα αγόρια) που κατέκτησαν το πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα έμαθαν μπάσκετ στο σχολείο, ή στις ομάδες τους; Εδώ και χρόνια υπάρχουν σχολεία που συγκεντρώνουν καλούς αθλητές, προκειμένου να κατακτήσουν τον τίτλο. Πρόκειται για πανελλήνιο πρωτάθλημα μελών σωματείων και όχι σχολείων. Αυτό το πρωτάθλημα δεν έχουμε κανέναν λόγο να το στηρίξουμε και να το υποστηρίξουμε" δήλωσε αποκλειστικά στο basketblog.gr ο ΓΓΑ και συμπλήρωσε: "Στόχος μας είναι η άθληση και όχι ο αθλητισμός. Θέλουμε να δουλέψουν τα παιδιά στο σχολείο, να αθληθούν και όχι να υπάρξει σύναξη. Αυτός είναι ο κακώς λεγόμενος σχολικός αθλητισμός. Είναι ο σωματειακός αθλητισμός στα σχολεία, είναι η λάθος κατεύθυνση που από τώρα δίνουμε στα παιδιά μας, δείχνοντάς τους έναν άλλο δρόμο για να κερδίσουν κάτι, από αυτόν της σκληρής και επίπονης δουλειάς. Είμαστε διατεθειμένοι να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τους γονείς. Να δούμε αν όντως αδικούνται κάποια παιδιά. Να δούμε αν τελικά αυτό που έχει αξία είναι ένα "μπόνους", ή να τους διδάξουμε μια αξιοπρεπή στάση ζωής".